Książka poświęcona problematyce przemocy rówieśniczej i badań nad nią. Dramatyczne konsekwencje przypadków cyberagresji uruchomiły inicjatywy o charakterze prewencyjnym i edukacyjnym, a także zmiany w prawie. Zaczęto podejmować pierwsze próby projektowania i realizacji programów profilaktycznych skoncentrowanych na problemie elektronicznej agresji rówieśniczej.
Zjawisko cyberprzemocy to nowe, technologiczne oblicze agresji rówieśniczej. Znacząca większość aktów tego typu dokonuje się w obecności audytorium, które wzmacnia lub ogranicza wktymizację ofiary. Specyfika kontaktu zapośredniczonego przez komputer sprawia, że świadkowie łatwiej stają się sojusznikami agresorów niż w warunkach kontaktu bezpośredniego. To uzasadnia poszukiwanie efektywnych oddziaływań prewencyjnych ukierunkowanych na potencjalnych świadków agresji elektronicznej.
Autorki prezentują rezultaty obszernego programu badawczego o charakterze eksperymentalnym, w którym rejestrowano realne zachowania adolescentów: wysyłanie bądź usuwanie kompromitującej rówieśnika wiadomości. Wyniki przeprowadzonych badań wskazują na znaczenie obecności świadków aktów cyberprzemocy, aktywizacji różnych form empatii: afektywnej i poznawczej, oraz osobistych doświadczeń z cyberprzemocą jako istotnych moderatorów w procesie elektronicznej agresji rówieśniczej online.
Efektem programu są praktyczne wnioski dla działań profilaktycznych i interwencyjnych dotyczących agresji elektronicznej.
Pojawiły się także pierwsze inicjatywy badawcze skoncentrowane na diagnozie skali zjawiska i sytuacji ofiar agresji elektronicznej. Książka poszerza perspektywę badań nad przemocą rówieśniczą o inne ważne aspekty zjawiska rolę świadków aktów cyberbullyingu, znaczenie medium, wpływu własnych doświadczeń z cyberprzemocą, a także empatii jako czynnika ograniczającego agresję elektroniczną.