Najnowsza książka Roberta Dessaix jest zbiorem esejów i szkiców, w których autor nie ukrywa, że znajduje przyjemność w zajęciach przez wielu odsyłanych do lamusa - klasycznej sztuce konwersacji, studiowaniu map czy też w oddawaniu się budującej bezczynności. Poddaje rozważaniom naszą potrzebę podróżowania, sam często jej ulega, odwiedzając chociażby Damaszek i miast na dalekim Wschodzie Rosji, a czyni to na wzór dawnych podróżników i odkrywców nieznanego, którzy na szlaku swoich wędrówek poszukiwali również siebie. Śledzi, co o kosmopolitycznej niegdyś Aleksandrii pisali inni: Durrell, Forster, Kawafis.
Z kolei w szkicach będących materiałem do felietonów radiowych i artykułów publicystycznych, autor patrzy również na swój kraj - krytycznie, choć nie bez ciepła.
Robert Dessaix kocha i szanuje język, jest znawcą literatury, ale inspirująca jest dla niego nawet lektura rozmówek dla turystów. Jego eseje o współczesnym języku stają się kolejną wędrówką po postmodernistycznym świecie zmienionych - nie zawsze na lepsze - pojęć.