Autorka analizuje kwestię tłumaczenia imiesłowów na przykładzie przekładu wybranych ksiąg Pana Tadeusza na bułgarski. Na podstawie szczegółowej analizy zastosowanych tam technik i strategii tłumaczenia przedstawia swoje spostrzeżenia na temat możliwości przekładu istniejących w języku polskim (a nieistniejących w języku bułgarskim) dwóch typów imiesłowów przysłówkowych. Pomimo znaczących systemowych różnic między tymi językami w zakresie bezosobowych form czasownika, bułgarski system językowy posiada właściwe środki językowe umożliwiające przekazanie semantyki polskiego imiesłowu.
W publikacji zostały dokładnie i kompleksowo przeanalizowane imiesłowowe konstrukcje w klasycznym dziele Adama Mickiewicza Pan Tadeusz i ich odpowiedniości w tłumaczeniu Błagi Dymitrowej. Joanna Satoła-Staśkowiak oferuje odpowiedni i działający model usystematyzowania i opisywania sposobów tłumaczenia rozważanych konstrukcji gramatycznych z języka polskiego na bułgarski. Model ten byłoby można również z powodzeniem zastosować w dalszych badaniach nad tłumaczeniem polskich konstrukcji imiesłowowych (imiesłowów przysłówkowych uprzednich i imiesłowów przysłówkowych współczesnych) na bułgarski.